Okoń

Występowanie:
Stawy i wyrobiska, jeziora, zb. zaporowe, rzeki górskie, rzeki Å›rednie nizinne, rzeki wielkie nizinne, pÅ‚ytkie wody przybrzeżne BaÅ‚tyku.

Morfologia:
Okonie ryby majÄ… ciaÅ‚o wyraźnie wygrzbiecone i pokrywajÄ… je drobne, ostre Å‚uski, zachodzÄ…ce na siebie dachówkowato i bardzo gÅ‚Ä™boko osadzone w kieszeniach skórnych. MaleÅ„kie zÄ…bki na ich zewnÄ™trznej stronie nadajÄ… jego ciaÅ‚u charakterystycznÄ… szorstkość w dotyku. KoÅ›ci pokrywy skrzelowej posiadajÄ… ostry kolec, którym możemy boleÅ›nie siÄ™ ukÅ‚uć. Grzbiet okonia jest najczęściej ciemnoturkusowy, boki zielonożóÅ‚te, ukÅ‚ada siÄ™ na nich prostopadle od piÄ™ciu do dziewiÄ™ciu charakterystycznych ciemnych smug.

Żerowanie:
Narybek poczÄ…tkowo odżywia siÄ™ planktonem, później organizmami bezkrÄ™gowymi, a w momencie gdy najbardziej żarÅ‚oczne osobniki w stadzie mÅ‚odych okoni, żyjÄ…cych w trudnych warunkach, osiÄ…gajÄ… odpowiednie rozmiary (10-15cm), natychmiast zaczynajÄ… odżywiać siÄ™ mniejszymi od siebie rybami. Nie gardzÄ… przy tym przedstawicielami wÅ‚asnego gatunku. Jeżeli w danym zbiorniku wystÄ™pujÄ… już cierniki, to wtedy one stanowiÄ… gÅ‚ównÄ… zdobycz mÅ‚odych drapieżców. Niektóre okonie, majÄ…ce dziesięć do dwunastu centymetrów dÅ‚ugoÅ›ci, sÄ… już prawdziwymi rybami drapieżnymi. Z drugiej jednak strony ciÄ…gle jeszcze potrafiÄ… zaspokajać gÅ‚ód, ryjÄ…c w mule lub zawziÄ™cie polujÄ…c na oÅ›liczki.

Rozmnażanie:
DojrzaÅ‚ość pÅ‚ciowÄ… okoÅ„ osiÄ…ga w trzecim roku życia. W kwietniu i maju, gdy woda osiÄ…gnie temperaturÄ™ okoÅ‚o 6°C, samica skÅ‚ada okoÅ‚o trzydziestu tysiÄ™cy ziaren ikry, która ukÅ‚ada siÄ™ na podwodnej roÅ›linnoÅ›ci w formie charakterystycznych, dÅ‚ugich na 2 metry taÅ›m. Ikra okoni skÅ‚adana jest w pÅ‚ytkich i przeważnie silnie zaroÅ›niÄ™tych miejscach. Podczas upalnych miesiÄ™cy letnich, gdy stada okoni osiÄ…gajÄ… dojrzaÅ‚ość pÅ‚ciowÄ…, zaczynajÄ… przystÄ™pować do tarÅ‚a. Åšwieżo wykluty narybek już w pierwszym roku swojego życia może osiÄ…gnąć dÅ‚ugość 6, a nawet 8 centymetrów. Jeżeli rok po roku nastÄ™pujÄ… po sobie upalne lata, to wkrótce liczebność populacji tych ryb staje siÄ™ tak wielka, że dla wielu z nich zaczyna brakować pożywienia. CaÅ‚y dostÄ™pny pokarm naturalny bÅ‚yskawicznie znika w milionach pysków wiecznie gÅ‚odnych garbusów wielkoÅ›ci dÅ‚oni. W tym wÅ‚aÅ›nie momencie niektóre okonie zaczynajÄ… odczuwać nieodpartÄ… chęć kanibalizmu i przestawiajÄ… siÄ™ na pokarm zÅ‚ożony wyÅ‚Ä…cznie z osobników wÅ‚asnego gatunku. Z punktu widzenia psychiki czÅ‚owieka jest to odrażajÄ…cy proceder, jednak matka natura wie co robi. DziÄ™ki kanibalizmowi, rozroÅ›niÄ™ta populacja okoni szybko przerzedza siÄ™. Równowaga zostaje zachowana.

Okres ochronny: nie ma

Wymiar ochronny: 15 cm za wyjÄ…tkiem wód ujÄ™tych w Informatorze wód krainy pstrÄ…ga i lipienia

Dobowy limit połowu: nie ma


ŹródÅ‚o: www.wedkuje.pl